De kracht van diversiteit en inclusie in de praktijk
Wat is het effect van de culturele bagage die je meeneemt in een gesprek? In de tweede intervisiebijeenkomst van het Two-Way Cross Mentoring programma hebben de deelnemers de kracht van diversiteit en inclusie in de praktijk kunnen zien door middel van een 'vissenkomdialoog'.
In de binnenste ring, de 'vissenkom', gaven kosmopolieten hun visie op de prikkelende stelling: 'Daadwerkelijk inclusief leiderschap betekent dat je je plaats opgeeft voor een kosmopoliet.’ De overige deelnemers namen plaats in de buitenste ring, om van een afstand de processen in de binnenring te observeren.
'Soms verdien je een stoel, maar krijg je hem niet'
Zomaar een stoel opgeven, is volgens velen niet het antwoord. Interessanter werd de discussie over wat een organisatie dan wél kan doen, zodat een kosmopoliet de kans kan krijgen om ook aan die tafel plaats te kunnen nemen. “Je moet het verdienen, ervoor werken, om op zo’n positie te komen. Het zou niet de beslissing moeten zijn van de mensen die al de leiding hebben”, zei een deelnemer. Maar ook: "Zo werkt het niet altijd. Soms verdien je een stoel aan de tafel, maar krijg je die niet”, was er te horen.
Ons bewust zijn van de verschillende perspectieven
De rol van een manager met aandacht voor deze ongelijkheid, blijkt een belangrijke factor in die stap naar meer gelijke kansen. Maar ook al kom je als kosmopoliet aan de tafel bij inclusief leiders te zitten, dan is de worsteling vaak niet voorbij. Want is er wel genoeg ruimte voor andere perspectieven? ,,De eerste stap die we hierin moeten zetten is ons hiervan bewustzijn”, vertelde een inclusief leider. En dat geldt voor zowel de formele als de informele momenten. Belangrijk hierbij is dat die ruimte wel op een eerlijke en oprechte manier dient worden geboden en niet ‘omdat het moet’.
In de binnenste ring, de 'vissenkom', gaven kosmopolieten hun visie op de prikkelende stelling: 'Daadwerkelijk inclusief leiderschap betekent dat je je plaats opgeeft voor een kosmopoliet.’ De overige deelnemers namen plaats in de buitenste ring, om van een afstand de processen in de binnenring te observeren.
'Soms verdien je een stoel, maar krijg je hem niet'
Zomaar een stoel opgeven, is volgens velen niet het antwoord. Interessanter werd de discussie over wat een organisatie dan wél kan doen, zodat een kosmopoliet de kans kan krijgen om ook aan die tafel plaats te kunnen nemen. “Je moet het verdienen, ervoor werken, om op zo’n positie te komen. Het zou niet de beslissing moeten zijn van de mensen die al de leiding hebben”, zei een deelnemer. Maar ook: "Zo werkt het niet altijd. Soms verdien je een stoel aan de tafel, maar krijg je die niet”, was er te horen.
Ons bewust zijn van de verschillende perspectieven
De rol van een manager met aandacht voor deze ongelijkheid, blijkt een belangrijke factor in die stap naar meer gelijke kansen. Maar ook al kom je als kosmopoliet aan de tafel bij inclusief leiders te zitten, dan is de worsteling vaak niet voorbij. Want is er wel genoeg ruimte voor andere perspectieven? ,,De eerste stap die we hierin moeten zetten is ons hiervan bewustzijn”, vertelde een inclusief leider. En dat geldt voor zowel de formele als de informele momenten. Belangrijk hierbij is dat die ruimte wel op een eerlijke en oprechte manier dient worden geboden en niet ‘omdat het moet’.